Zasady prowadzenia działalności kosmicznej w Polsce

Założenia projektu ustawy o działalności kosmicznej poznaliśmy ponad rok temu. Będzie ona regulować m.in.:
• zasady wykonywania działalności kosmicznej;
• warunki i tryb wydawania zezwolenia na prowadzenie działalności kosmicznej;
• zasady i tryb sprawowania nadzoru nad wykonywaniem działalności kosmicznej;
• zasady odpowiedzialności za szkody wyrządzone w związku z wykonywaną działalnością kosmiczną;
• sposób wyjaśniania zdarzeń związanych z wykonywaniem działalności kosmicznej;
• sposób postępowania w przypadku znalezienia rzeczy, co do której istnieje podejrzenie, że jest śmieciem kosmicznym.

W uzasadnieniu projektu podkreślono, że działalność kosmiczna powinna być realizowana z dbałością o długoterminowy zrównoważony rozwój i nie tylko bezpiecznie, lecz także z najmniejszym możliwym negatywnym wpływem na środowisko kosmiczne.

Polski sektor kosmiczny w początkowej fazie rozwoju nie wymagał regulacji prawnych. W tym czasie rozpoznawalnością cieszyły się głównie polskie jednostki naukowe, np. Centrum Badań Kosmicznych Polskiej Akademii Nauk (CBK PAN), Centrum Astronomiczne im. Mikołaja Kopernika Polskiej Akademii Nauk czy Sieć Badawcza Łukasiewicz-Instytut Lotnictwa (ILOT). Z czasem stało się to także udziałem prywatnych firm – wyniesione zostały polskie satelity, a wiele instrumentów naukowych wytworzonych przez lub z istotnym udziałem polskich naukowców i przedsiębiorców funkcjonuje z sukcesem. Tym samym istnieje potrzeba prawnej regulacji działalności w przestrzeni kosmicznej oraz wypełnienia zobowiązań międzynarodowych w tym zakresie.