Nowi stypendyści funduszu Blachutów

Stypendia doktorskie w wysokości 6000 zł płatne w dwunastu miesięcznych ratach po 500 zł (od października 2012 r. do września 2013 r.) przyznano:
1. mgr inż. Małgorzacie Słocie (Wydział Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska AGH),
2. mgr inż. Krzysztofowi Bakule (Wydział Geodezji i Kartografii Politechniki Warszawskiej).

Stypendia studenckie w wysokości 1050 zł płatne w trzech miesięcznych ratach po 350 zł (od października 2012 r. do grudnia 2012 r.) otrzymali studenci Wydziału Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska AGH:
1. inż. Joanna Podpłomyk,
2. inż. Bożena Niemiec,
3. inż. Dagmara Patro.

Komitet Funduszu pracował w składzie: dziekan Wydziału Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska prof. Marian Mazur, dyrektor administracyjny Wydziału dr inż. Zdzisław Sobczyk oraz kurator Funduszu prof. Zbigniew Sitek. Fundusz jest dostępny dla wszystkich młodych geodetów (w wieku do 35 lat), którzy działają w zakresie fotogrametrii i teledetekcji w uczelniach i przedsiębiorstwach na obszarze Polski. Regulamin Funduszu został opublikowany w GEODECIE 5/2000 oraz na stronie internetowej.

Teodor Blachut (1915-2004) był wybitnym fotogrametrą, absolwentem Oddziału Mierniczego Politechniki Lwowskiej (1932-38). Do wybuchu II wojny światowej praktykował w biurze geodety przysięgłego Juliana Kwiecińskiego w Katowicach. Zmobilizowany we wrześniu 1939 r. udał się do Lwowa. Brał udział w kampanii francuskiej (2. Dywizja Strzelców Pieszych). W latach 1940-45 internowany w Szwajcarii, pracował jako asystent na Politechnice w Zurychu, wykładał także w obozie akademickim dla internowanych polskich żołnierzy. Po wojnie pracował w zakładach Wilda w Heerbruggu. W 1951 roku Blachut przeniósł się do Kanady do National Research Council (NRC), w którym zorganizował Sekcję Badań Fotogrametrycznych (był jej szefem do emerytury w 1980 roku). W krótkim czasie sekcja stała się czołowym fotogrametrycznym ośrodkiem naukowym na świecie (pracowali w niej m.in. Geery H. Schut i Uki V. Helava). W 1971 roku Teodor Blachut obronił na Politechnice w Zurychu pracę doktorską na temat techniki stereo-ortofoto. Po przejściu na emeryturę działał jako niezależny naukowiec, inicjował wiele projektów fotogrametrycznych poza granicami Kanady. Był też aktywnym działaczem polonijnym. W 1996 roku Teodor Blachut i jego żona Fanni utworzyli przy Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie Fundusz Nagród i Stypendiów, który ma na celu finansowe wspomaganie wybitnych młodych polskich fotogrametrów (w 2001 r. Fundusz dysponował kwotą 150 tys. dolarów) – red.